Vrijdag 13 mei 2022
Anus Horribillis
Het achterste gebied tussen mijn bovenbenen en onderrug heeft na een maand fietsen wel een dagje rust verdiend. Na veel testen is het minst oncomfortabele zadel voor mijn zitvlak de Terry Fisio GT Max, voorzien van “comfort foam”. Voorwaar geen prutsers-zadel. Echter, het perfecte zadel is voor mij in ieder geval nog niet uitgevonden, dus zeker bij een ritje van > 80 km zoals gisteren, moet ik af en toe staande fietsen om de druk te verzachten. Het is natuurlijk klein leed en vergeleken bij de zelfkastijding van mensen die de halve finales van het Songfestival vrijwillig in zijn geheel kijken, heb ik qua SM niets te klagen. Maar vandaag mag de koersbroek uit en kan ik de lokale bevolking kennis laten maken met de stijlvolle Hollandse bilspleet-look !
Ik breng de rustdag door in een pension in Nafplion. Het is gelegen in een klein, nauw straatje en wordt gedreven door een bejaard echtpaar. Ze hebben de inrichting niet meer veranderd sinds de Tweede Wereldoorlog en mijn kamer zou zo dienst kunnen doen als decor in De Avonden. Denk aan: schrootjesplafond, bruin geverfde deuren, bloemetjesbehang en een originele schemerlamp uit de nalatenschap van een te vroeg overleden Oudtante. Echter, het bed, de douche en het ontbijt (afgezien van de verplichte plastic “anti-corona” handschoentjes) zijn dik in orde, voor weinig geld. Ook wordt de straat voor het hotel gerenoveerd, wat ‘s avonds het grote voordeel van de afwezigheid van knetterende brommertjes geeft; die zijn elders in Griekenland altijd hoorbaar.
Nafplion is de oude hoofdstad van Griekenland en geldt als verplicht cultureel uitje voor scholieren die met bussen van heinde en verre worden aangevoerd. Vanwege Corona moeten 2 lichtingen Griekse kindertjes hun schoolreisje inhalen, dus het stadje wordt overstroomd door duizenden pubers. Zo te zien gaat hun interesse meer uit naar het shoppen en fastfood eten dan naar bezienswaardigheden. Als dit zo doorgaat, wordt het beroemde slank makende Mediterrane dieet binnen 1 generatie ingeruild voor fastfood-obesitas.
Ook ik laat de 992 treden tellende beklimming van het boven het stad uittorende fort aan mij voorbij gaan en maak in plaats daarvan een mooie wandeling over het in de rotsen uitgehakte wandelpad langs zee. Verder doe ik zo weinig mogelijk, behalve het bezoeken van terrasjes. Het plaatsje is prachtig en ten onrechte niet echt bekend onder buitenlandse toeristen. Misschien beter dit zo te houden ?
