Donderdag 5 mei 2022
KM 1.008 - HM 12.151
Duizend
De dag begint met een behoorlijke klim, want ik moet vanuit de kustvlakte terug omhoog naar Vartholomio. Hierna daalt het af door boerenland en is het eigenlijk vlak. De route zigzagt wat om de grote weg te vermijden en bereikt zo de omgeving van Pyrgos.
Vlak voor deze stad kom ik mijn eerste fietspad in Griekenland tegen. Ik zie hier geen enkele local fietsen, dus het lijkt mij een behoorlijke geld-verspilling van EU gelden (kosten 5,5 mln Eur). Ook kan ik gratis wel wat verbeterpunten benoemen. Maak bijvoorbeeld een verlaagde instroom in plaats van een hoge stoep die je banden sloopt. Verder zou ik ook bushokjes en container-opstelplaatsen midden op het fietspad vermijden….
De route vervolgt met kleine boerenweggetjes om de stad en ook zoveel mogelijk de grote weg te vermijden. Dat is fijn, maar brengt andere risico’s met zich mee. Het gaat via een karrenspoor met gaten en keien, dus oppassen voor lekke banden. Verder stuit ik op opdringerige zigeuners en een orthodoxe priester die in vol gewaad illegaal afval aan het dumpen is; de beste man slaakt een paar Griekse vloeken als hij wordt verrast door een Hollandse fietser.
Het laatste stuk volgt de rivier de Alpheios tot de waterkracht-centrale. Onderweg kom ik een zielige hond tegen die ik bijna meegenomen had. Ik kom nu niet verder dan het delen van mijn laatste bakje yoghurt met hem. Griekse honden lusten blijkbaar Griekse yoghurt…
Na een laatste klimmetje bereik ik Olympia. We waren hier al eerder, namelijk met een cruise. Het is nu een stuk stiller dan toen. Ik mis de honderden luidruchtige Amerikanen niet en kan op mijn gemakje rondkijken. Het tempelcomplex voor de Spelen is niet alleen uitgestrekt, maar ook zodanig intact dat het weinig voorstellingsvermogen kost om terug door de tijd te lopen. Helaas ontbreekt de lauwerkrans voor uw razend fiets-reporter.
