Zaterdag 7 mei 2022
KM 63/1.139 - HM 250/13.320
Country (gravel) Roads
Na een ontbijt met, U raadt het al, ……eieren, vertrek ik uit mijn stenen huisje. De dag begint met een afdaling naar het plaatsje Kopanaki, waarover de route-gids zegt: “..is het enige grotere dorp in de buurt en het heeft een supermarkt !. Koop wat je nodig hebt voor de volgende vijfenveertig kilometer door de bergen” Dat doe ik dan maar. Ik maak nog wel wat tijd vrij voor een Meet & Greet met enkele enthousiaste jonge fans, daarna snel verder.
Na een kleine stukje over de hoofdweg (met harde wind tegen), begint de uitdaging voor vandaag. Geen hoogtemeters of kilometers, maar zanderige gravelpaden vol met kuilen en gaten. Dit is het domein van de Lada Niva, die hier nog steeds in grote getalen rondrijdt, ik begrijp nu waarom. Het is hard werken, maar mijn Santos geeft geen krimp en ook de brede bandjes zijn nu fijn. Het is wel wat zoeken af en toe, want ik wijk iets van de route af. De Griekse ANWB heeft dit gebied duidelijk overgeslagen. Rijden zonder zonnebril is onmogelijk. Niet alleen vanwege de brandende zon (zelfs de schapen zoeken schaduw), maar vooral vanwege aanslagen van de vele insecten, waaronder 1 die ik direct herken als de zeldzame Magna Viridi Graeca Stercore Musca (Grote Groene Griekse Strontvlieg).
Maar goed, uiteindelijk lukt de doorsteek naar het plaatsje Aris. Hier ga ik de vruchtbare vlaktes in en rijd ik lange tijd tussen olijfbomen en sinaasappelbomen. Onderweg passeer ik vele overwegen en stations. Alles ziet eruit alsof de laatste stoomtrein hier jarenlang geleden vertrokken is. Waarom die rails niet ombouwen tot een fijn, vlak fietspad ?
Het is nu gemakkelijk fietsen en zo passeer ik het vliegveld van Kalamata. Het naderen van deze relatief grote stad, betekent wel meer verkeer. Griekse automobilisten gedragen zich in het algemeen voorbeeldig jegens het voor hun onbekende fenomeen van fietsers. Ik geraak dus tot aan de boulevard, waar dit keer een uitstekend kilometers-lang fietspad ligt over de gehele lengte van de kustweg. Mijn appartementje voor vandaag bevindt zich vlakbij het (kiezel)strand en is toch lekker rustig gelegen.
Kalamata is met 70.000 inwoners de tweede stad van het schiereiland Peloponnesos, een belangrijke havenstad aan de Golf van Messenie. Een enigszins rommelig, maar gezellig en authentiek badplaatsje. Het is zaterdagavond en de bevolking paradeert over de boulevard. Wel een contrast met waar ik gisteren was; de mixed fish platter met uitzicht op zee, smaakt uitstekend !
