Doorgaan naar hoofdcontent

🇬🇷DAG 5: Loutraki - Nemea

Zaterdag 16 april 2022

KM 51/141 - HM 583/1917

(Teveel) Griekse gastvrijheid…

Na het redelijke ontbijt, fiets ik relaxed langs de zee richting Kanaal van Korinthie. Dit is een kunstmatige waterweg, aangelegd in de 19e eeuw op de plaats waar de landengte het smalst is, nl 6 km. Het lijnrechte kanaal is 6,3 km lang, 23 meter breed en 8 meter diep. Sommige schepen passen er maar net door…De brug eroverheen is waarschijnlijk nog door de genie in WO2 aangelegd.

Het valt onderweg op dat de wegen vooral geasfalteerd zijn in de buurt van (archeologische) bezienswaardigheden. Die zijn aan mij, als erkend cultuurbarbaar helaas niet  besteed. Interessanter zijn de vele sinaasappelbomen langs de weg. Gratis Orangines plukken daar zegt een Ollander geen nee tegen !

Hongerig geworden van zoveel cultuur, bega ik de fout bij een bakkertje een groot stuk cake te kopen. Deze is mierzoet, maar ik eet hem toch helemaal op. Na enkele kilometers fietsen vindt mijn lichaam dit niet OK en moet de maag een handje worden geholpen.

Aan het eind van toch nog aardig wat klim-meters arriveer ik in Nemea (centrum van wijnbouw) bij mijn airbnb gastheer Giannis. Inspectie van het appartementje doet mij vermoeden dat deze waarschijnlijk permanent verhuurd is. De huurder (die in de vriezer een verzameling als eten vermomde kots bewaard) is er blijkbaar een dagje uitgeflikkerd om plaats te maken voor mij (“special price for Mr William”). Er zijn geen andere opties in de omgeving, dus ik doe het er maar mee.

De alleenstaande verhuurder is op zich aardig maar iets te opdringerig. Hij heeft gouden tips voor excursies (“slechts 45 km hiervandaan zijn watervallen”) —-koekoek —ik ben op het fietsje. Ik kan al zijn ongetwijfeld goedbedoelde pogingen (via google translate) met moeite afwimpelen. Ook ‘s avonds roept hij mijn naam om mee te gaan stappen in het dorp. Ik had de hoofdstraat (louche cafe’s en gokhallen) al verkend (op zoek naar een supermarkt) en tenzij je suïcidaal  bent, ga je daar niet heen. Ik hou mij dus stil en de deur op slot; tenslotte komt het woord “ homo” uit het Grieks…:)

Na toch nog een goede nachtrust (dankzij de elektrieke deken), leer ik dat Giannis gepensioneerd postbode is. Hoe hij dan zo’n enorme villa kan betalen is mij een raadsel, maar ik vermoed een causaal verband met de belasting(ontduikings)-mentaliteit in Griekenland…..