Zondag 24 april 2022
KM 69/566 - HM 415/7.410
De Tunnel
“De tunnel is strikt verboden voor fietsers. Bij de ingang van de tunnel hangt een camera; als U daarnaar zwaait, arriveert er weldra een gratis pickup truck om U met fiets naar de andere kant van de tunnel te brengen”. Tot zover de theorie. De praktijk is een norse mevrouw in een tolhokje die mij een slecht leesbare Griekse kopie van de dienstregeling van de lijnbus geeft. Het is zondag 1e Paasdag en het gaat nog uren duren voor er een bus verschijnt….
Het is een prachtige morgen als ik vertrek. De zon schijnt, er is geen wind en het water waar ik langs fiets is azuurblauw. Er is geen verkeer, behalve een paar koeien midden op de weg. In de verte zie ik een stipje dichterbij komen. Een andere fietser !
Het blijkt Stefan aus Bayern te zijn. Ik spreek behoorlijk Duits, maar zijn accent is moeilijk te volgen. Toch hebben we een leuk gesprekje. Hij blijkt te zijn begonnen in Trento; dat ken ik nog goed van mijn tocht vorig jaar naar Rome. Ik zie dat hij rijdt op een oude racefiets met tubes en haast geen bagage. Hij is er in ieder geval tot hier mee gekomen en zal zijn einddoel Athene ook wel halen.
Even verderop begint het toch weer te klimmen. Het gaat langzaam maar zeker omhoog. Bij het plaatsje Ag.Nikolaos moet ik de pas oversteken. De weg is echter afgesloten. Zoals gewoonlijk trek ik mij hier niets van aan en begin naar boven te trappen. De twijfel neemt echter toe, omdat ik in de verte (omhoog) duidelijke tekenen van wegaanleg zie. Even verderop komt, niet op de trekker maar op de brommert, Boer Harms mij tegemoet. Ik hou hem staande en na de nodige spraakverwarring (Nai is Ja in het Grieks) begrijp ik dat je er echt niet door kan. Dat betekent dus minstens 15 km omfietsen.
Uiteindelijk sta ik dus voor de beruchte tunnel. Er is heel weinig verkeer op deze feestdag en zeker geen pickups die mij mee zouden kunnen nemen. Ik hou een passerende taxi staande. Hoewel het een vette Mercedes is, past mijn fiets er met geen mogelijkheid in. Hij belt zijn collega die belooft snel te komen. Ik heb er weinig vertrouwen in, maar het wonder geschiedt. Met wat passen en meten krijgen we “de grootste fiets die hij ooit gezien heeft” in zijn kofferbak (die niet meer dicht kan).
Aan de andere kant van de tunnel is het nog slechts een half uur fietsen naar mijn overnachtingsadres, een slaperig vakantiedorpje.
