Donderdag 14 april 2022
KM 22 - HM 161
De eerste fietsmeters…
“Er gaat een grote pont naar Megara vanaf Perama. Maar dan moet je kilometers lang het verkeer van Piraeus trotseren. Niet doen. Zelfmoord, al was het alleen maar door de uitlaatgassen. De tunnels moet je al helemaal ontwijken”
Tot zover de veelbelovende beschrijving van het allereerste stuk van mijn route. Dat klinkt niet fijn. Gelukkig is er ook een kleinere pont. Gisteren heb ik geinformeerd bij het hotel en de Port Police en beiden zijn heel stellig. Daar mogen absoluut geen fietsen mee. Nu ben ik nogal eigenwijs van aard, dus ik fiets toch even langs de kade waar het kleine pontje net aan komt varen. Met enige overreding weet ik mij toch aan boord te praten en tillen 2 matrozen zelfs mijn fiets aan boord. In plaats van uitlaatgassen dus een fijn boottochtje !
Aangekomen in Salamina ontvouwt zich het Griekenland uit de folders. Lekker rustig met een weg langs een azuurblauwe zee. De kwaliteit van de wegen is niet geweldig en ook ligt er behoorlijk wat rommel. Maar de lentegeuren en zeebries vergoeden veel. De weg eindigt bij de volgende grote veerpont die behoorlijk leeg is. Voor de lieve somma van 70 Eurocent mag ik mee.
Aan de overkant drink ik mijn eerste Griekse koffie, standaard wordt ijskoffie geserveerd. Het vakantiegevoel begint behoorlijk te komen!
Na de pauze word ik op een volkomen uitgestorven stuk ineens ingehaald door een andere vakantie-fietser. Het is de Amerikaanse Justin die van Santorini naar London fietst in 2,5 maanden. Ook al schelen we zo’n 40 jaar, het lange-afstand fietsen verbindt ! Leuk om met hem te kletsen, zeker toen ik hoorde dat hij in San Antonio woont. Dat is de leukste plaats van Texas, waar ik 2 jaar geleden ben geweest met El Sheepo Nero. Hele goede en mooie herinneringen daaraan !
Ik had een korte etappe gepland, ivm de veerdiensten en om mijn fiets goed af te kunnen stellen. Na zo’n 20 km en wat zoekwerk arriveer ik op mijn bestemming. Ik word welkom geheten door een hond die blaffend naar mijn kuiten op zoek is…. Even verderop de eigenaar gebeld, die naar buiten komt. Het blijkt Giorgios te zijn. Hardcore Ajax-fan, dus dat moet wel een geschikte gast zijn. Als hondenliefhebber komt het ook tussen mij en de kuitenbijter goed !
Behoudens de koekenpan -formaat gourmetten in Madurodam - is het een heel fijn en ruim appartement, zodat ik morgen klaar ben voor het echte werk !
