Doorgaan naar hoofdcontent

🇬🇷DAG 4: Megara - Loutraki

Vrijdag 15 april 2022

KM 68/90 - HM 1.167/1.334

Lijdensweg op Goede Vrijdag…

Voor al mijn “vrienden” die mij vooral gesponsord hebben om de eenzame fietser zoveel mogelijk te laten afzien, kan ik melden dat het een topdag voor ze was ! Ik wist van eerdere fietstochten al dat ik nu niet bepaald een klimgeit ben, en zeker niet met volbepakte fiets. Vorig jaar kon ik geleidelijk wennen aan het klimmen, nu op de eerste de beste echte fietstocht een top van meer dan 1300 mtr, terwijl het  behoorlijk heet was. Ik heb een aantal keren af moeten stappen om de fiets te duwen en kwam volkomen gesloopt op mijn bestemming aan.

Bij het opstaan in Megara hoor ik veel vliegverkeer. In de buurt is een grote militaire basis en het is, op straffe van water en brood in een Grieks cachot, ten strengste verboden om foto’s te maken van het vliegend materieel. Ik durf hier wel te verklappen dat de helicopters eruitzien of ze door de failliete Griekse overheid op Marktplaats Vietnam zijn gekocht en nog mee hebben gevlogen in M*A*S*H.

De kortste (snel)weg naar Korinthos is erg druk en soms gevaarlijk. Daarom gaat de fietsroute met een grote omweg langs de Golf van Korinthos. Om daar te komen moet eerst een heuvelruggetje worden bedwongen. Dit gaat nog behoorlijk soepel langs een langzaam meer zeker stijgende weg tussen de oflijfbomen. Via een klein afsnijdweggetje (dat echter uitmondt in een karrenspoor met keien, waar mijn remmen tot het uiterste worden getest)) kom ik uiteindelijk aan de andere kant, voor een koffiestop aan zee.

Deze kust is niet toeristisch. Op een paar buitenhuizen van Atheners na, gebeurt hier niet veel. Het nadeel hiervan is dat er ook geen hotels zijn, dus dat ik gedwongen ben (te lang) door te fietsen.

Na zee zijn er meestal heuvels en moet ik dus de eerder beschreven lijdensweg doorstaan om bij het fijne kustplaatsje Loutraki uit te komen. De baas van het familiehotel waar ik logeer heeft zijn oma in de hal geplaatst. Er is verder niemand als ik arriveer, dus het in volledig zwart gekleden hoogbejaarde vrouwtje probeert tergend langzaam op te staan uit de stoel waar ze volgens mij al jaren in zit. Een hartaanval kan net voorkomen worden omdat haar kleinzoon plotseling opduikt en mij de sleutel van een prima kamer overhandigt.

Na een hete douche ben ik bijgekomen en kan ik mij tegoeddoen aan de meer dan verdiende Seafood Platter ! Onderwijl maakt Oma zich nuttig door mijn fiets te bewaken die naast haar stoel is geplaatst.